niedziela, 8 kwietnia 2012

II Medytacja na Niedzielę Zmartwychwstania

(Ps 118): Dziękujcie Panu, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech dom Izraela głosi: Jego łaska na wieki.
Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę i głosił dzieła Pana.
Kamień odrzucony przez budujących
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana
i cudem jest w naszych oczach.

1 komentarz:

  1. (Ps 118,1-2.16-17.22-23): „Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.” W naszym życiu, w naszym wnętrzu, są często sprawy, które skazaliśmy na śmierć, na unicestwienie, na zapomnienie. Wstydzimy się ich, odrzucamy, zasłaniamy, odcinamy się. Są to nasze błędy, słabości, różne niedoskonałości, rzeczy, z których nie jesteśmy zadowoleni. Wydają się one nam zbędnym balastem, myślimy sobie nieraz: gdyby ich nie było, o ileż lepiej by mi się żyło. A jednak te kamienie odrzucone mogą stać się zwornikiem, fundamentem naszego życia, gdy przyjmiemy je dążąc do prawdy o sobie. Przyjęte i zaakceptowane, złożone i ofiarowane w ręce Boga, mogą zmartwychwstać, zabłysnąć nowym światłem i dać nam smak nowego życia w pojednaniu ze sobą i w pokoju. „Pokój mój daję wam”.

    OdpowiedzUsuń