środa, 31 marca 2010

II Medytacja na Wielki Czwartek

Wprowadzenie: Fragment z Pisma św. może być pomocą do osobistej modlitwy (ok. 15 min). Zaczynamy znakiem krzyża i przeczytaniem czytania, w razie potrzeby inspirując się refleksją, która jest pierwszym komentarzem do tego posta. Kończymy rozmową z Bogiem o tym, co mi ten tekst mówi oraz modlitwą Ojcze nasz.

(Ps 116,12-13.15-18)
REFREN: Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela

Czym się Panu odpłacę
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia
i wezwę imienia Pana.

Cenna jest w oczach Pana
śmierć Jego świętych.
Jam sługa Twój, syn Twej służebnicy,
Ty rozerwałeś moje kajdany.

Tobie złożę ofiarę pochwalną
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana
przed całym Jego ludem.

1 komentarz:

  1. (Ps 116): „Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pana.” Człowiek, który rozpoznał działanie Boże w swoim życiu i odczytał, jak bardzo został przez Niego obdarowany, potrafi przyjąć swoje życie jako Boży dar. Kielich to symbol tego wszystkiego, co życie niesie ze sobą: radości i smutków, kryzysów i sukcesów, zniechęcenia i nadziei. Otwierając się na wdzięczność, przyjmuję i biorę na siebie to wszystko, co tworzy mnie i moją niepowtarzalność. Człowiek przepełniony wdzięcznością obejmuje kielich życia, podnosi go do góry i wychyla do dna, bo jest pełen ufności w moc Bożego Imienia, którego wzywanie rozrywa wszelkie kajdany; jest pełen ufności, że Bóg we właściwym czasie da mu wszystko, czego rzeczywiście potrzebuje.

    OdpowiedzUsuń