(Jk 5,7-10): Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie. Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie popadli pod sąd. Oto sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Jk 5, 7-10): „Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie.” Być może już spowszedniało ci czekanie na przyjście Boga, czekanie na mocne wejście Zbawcy. Czekanie powszednieje, gdy nie zauważa się i nie docenia owoców, które ze sobą niesie. Kształtuje ono bowiem w człowieku ważne rzeczywistości, istotne dla żywej wiary: głębokie pragnienie i tęsknotę oraz postawy wytrwałości i uważności. Samo oczekiwanie wewnętrznie nas przemienia. Dlatego apostoł Jakub zaprasza nas do cierpliwości. Jeśli w naszym odczuciu oczekiwanie się przedłuża, to być może dlatego, że potrzebujemy jeszcze być przemieniani, „przepracowani” przez moc oczekiwania.
OdpowiedzUsuń