(1 Kor 2,6-10): Głosimy mądrość między doskonałymi, ale nie mądrość tego świata ani władców tego świata, zresztą przemijających. Lecz głosimy tajemnicę mądrości, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej, tę, której nie pojął żaden z władców tego świata; gdyby ją bowiem pojęli, nie ukrzyżowaliby Pana chwały; lecz właśnie głosimy, jak zostało napisane, to, czego „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(1 Kor 2,6-10): „Lecz głosimy tajemnicę mądrości, mądrość ukrytą, tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej… Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego.” Mądrość Bożych przykazań i zdolność ich egzystencjalnego zrozumienia jest już w nas złożona wraz z łaską chrztu i bierzmowania. Możemy ją odkryć, gdy na modlitwie, w duchu wiary i szczerze będziemy reflektować nad pozytywnymi i negatywnymi doświadczeniami naszego życia. Życie według wiary to życie według mądrości, której trzeba zaufać. To nie jest tak, jak z wiedzą naukową: coś można udowodnić, wykazać obliczeniami. Mądrości Bożej trzeba zaufać i dopiero z czasem, gdy wciela się tę Mądrość w życie i jest się uczciwym wobec siebie, odsłania się jej ukryta prawda. Do Mądrości tej dochodzi się także poprzez odkrycie, że inna droga jest szaleństwem, prowadzi do katastrofy, do chaosu i śmierci.
OdpowiedzUsuń