(Ps 51):
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Uznaję bowiem nieprawość swoją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Panie, otwórz wargi moje,
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
(Ps 51): „Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.” Często nie wiemy co zrobić ze słowem „zbawienie”. Trudno nam przeczuć, co to mogłoby oznaczać w naszym życiu. Być może jest tak, gdyż nie łączymy naszej niedoli, trosk i niepokojów z grzechem, który był i jest w naszym życiu. Nie wiemy też jak się nawrócić, bądź czujemy jakiś niezidentyfikowany opór przed nawróceniem. Dlatego może właśnie w tym okresie Wielkiego Postu, rozważając mękę, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa warto prosić o zrozumienie egzystencjalnego sensu mojego grzechu i zobaczenie, niejako naocznie, jakie spustoszenie we mnie i w moim otoczeniu on czyni. Potrzeba i pragnienie zbawienia sama się wynurzy z udręczonego serca i okaże się największa radością życia.
OdpowiedzUsuń