(Ps 22): Wypełnię me śluby wobec bojących się Boga.
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:
„Serca wasze niech żyją na wieki”.
Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi
i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie.
Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.
A moja dusza będzie żyła dla Niego,
potomstwo moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie,
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Ps 22): „…będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: Serca wasze niech żyją na wieki.” Serce, które wciąż szuka, takie serce żyje i będzie żyło na wieki. Szukanie to i nienasycenie z nim związane są nieprzyjemne, bo wprowadzają pewne napięcia, a napięcia nie jest łatwo wytrzymać. Szybko staramy się je niwelować – choć przecież to właśnie one są najbardziej twórcze. Ci, którzy czują niedostatek, szukają i pragną zostaną nasyceni; będą chwalić Pana, bo ów niepokój serca nie jest bezcelowy, ale dąży do spełnienia, które rzeczywiście istnieje, a które już dosięgamy przez wiarę i nadzieję. Warto sobie o nim przypomnieć, bo jest to droga do nawrócenia i zbawienia.
OdpowiedzUsuń