sobota, 19 maja 2012

III Medytacja na Wniebowstąpienie Pańskie

(Ef 1,17-23): Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznaniu Jego samego. [Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących - na podstawie działania Jego potęgi i siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.

1 komentarz:

  1. (Ef 1,17-23): „[Niech da] wam światłe oczy serca tak, byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły.” Zmartwychwstanie Jezusa powinno być nadzieją dla nas także dlatego, że wskazuje na to, co Bóg może zrobić z nami, gdy mu się powierzymy tak, jak Jezus to ukazał. W historii życia Chrystusa mamy podstawę do tego, by zaufać działaniu „Jego potęgi i siły” w nas – i to działaniu na różne sposoby. Ta sama siła i moc, która działała w zmartwychwstałym Ciele Pana działa i w nas, już teraz, gdyż przecież jesteśmy Jego Ciałem, włączeni w „krwioobieg” Ciała Jezusa – na tyle, na ile włączamy się w Kościół naszym zaangażowaniem i miłością. Jako Jego Ciało wciąż wraz z Nim wstępujemy do nieba, czyli wchodzimy w intensywną, intymną obecność Boga Ojca.

    OdpowiedzUsuń