(Ps: Dn 3,52-56):
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione niech będzie Twoje imię, pełne chwały i świętości.
Błogosławione niech będzie Twoje imię, pełne chwały i świętości.
Błogosławiony jesteś w przybytku świętej chwały Twojej,
Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa.
Błogosławiony jesteś Ty, który spoglądasz w otchłanie,
i na Cherubach zasiadasz, Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba.
Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa.
Błogosławiony jesteś Ty, który spoglądasz w otchłanie,
i na Cherubach zasiadasz, Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba.
(Dn 3,52.53a.54a.55ab.56a): „Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców”. Bóg przychodzi do nas przez innych ludzi, przez naszych rodziców, przez ludzi, którzy dzielą się swoją wiarą. Tylko wtedy wiara jest przekazywana w sposób właściwy jej naturze, gdy jest przekazywana jako coś żywego, jako coś, czym ludzie żyją i co ożywia ludzkie życie. Doświadczenie takiej wiary sprawia, że człowiek pragnie błogosławić Boga, który działa w ludzkim życiu. Jaką wiarę ty otrzymałeś (-ałaś) od twoich rodziców, dziadków? Jaką wiarę przekażesz twoim dzieciom? Czy jest ona żywa i ożywiająca?
OdpowiedzUsuń