czwartek, 28 czerwca 2012
II Medytacja na XIII Niedzielę Zwykłą
(Ps 30): Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie, Boże mój, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę,
a Jego łaska przez całe życie.
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną,
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament.
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Ps 30): „Panie, Boże mój, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.” Kraina umarłych to kraina tych, którzy żyją tylko i wyłącznie w perspektywie śmierci i definitywnego końca, czy to ciągle o tym lękliwie myśląc, czy też wciąż od tego uciekając. Wyrwać z krainy umarłych to dać człowiekowi horyzont życia i nadziei. Wszyscy schodzimy do grobu, ale niektórzy uważają grób za koniec, wierzący zaś, tylko za przejście. Widzenie grobu jako bramy do życia wymaga oczu wiary, jest wielką łaską Bożą. Widzenie dzięki tej łasce sprawia, że żałobny lament, którym może stać się życie człowieka dążącego do śmierci, staje się pięknym tańcem, pełnym harmonii i pokoju, tańcem przed obliczem Boga.
OdpowiedzUsuń