czwartek, 28 czerwca 2012
III Medytacja na XIII Niedzielę Zwykłą
(2 Kor 8,7.9.13-15): Podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali. Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić. Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawiać ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość. Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane: Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(2 Kor 8,7.9.13-15): „Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić. Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawić ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość. Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość.” Równość, o której mówi św. Paweł nie jest z pewnością równością komunizmu. Nie jest to też nawoływanie do wielkich ascetycznych praktyk czy samoudręczeń. Apostołowi chodzi raczej o dzielenie się tym, co każdy ma. Jeden ma takie dary, drugi inne. Ktoś ma wiele środków materialnych lub finansowych, ale brakuje mu np. nadziei, nie umie kochać, nie widzi sensu życia. Nadzieja, miłość, sens to ogromne bogactwa, których nie da się kupić, ale które musi przekazać drugi człowiek, osoba, która ich doświadcza, nimi żyje, jest ich świadkiem. Także tym, co w oczach ludzi jest ubóstwem można ubogacać, gdy przeżywa się je w prostocie i zawierzeniu Bogu. Ta prostota i zawierzenie promieniują, przyciągają, fascynują ludzi, zwłaszcza tych, którzy doświadczają życiowej pustki. Dzielenie się duchowymi dobrami, podobnie jak dzielenie się dobrami materialnymi, może paradoksalnie je pomnożyć.
OdpowiedzUsuń