(Rz 8,14-17): Bracia: Wszyscy ci, których prowadzi Duch
Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu
pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym
możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha,
że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami:
dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy
po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Rz 8,14-17): „Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.” Być współdziedzicami to mieć udział w dobrach, w posiadaniu czegoś. Współdziedziczyć z Chrystusem to otrzymać te same łaski, jakich On doświadczył, przede wszystkim łaskę zmartwychwstania (nowej jakości życia) i dary Ducha Świętego. To jednak zakłada najpierw wejście w doświadczenie Pasji Jezusa, czyli uczenie się przeżywania naszych zmagań, cierpień i śmierci na wzór Jezusa. O tym, że to wszystko jest dla nas możliwe, nieustannie przekonuje nas gdzieś w głębi naszych serc Duch Boży. Często jednak nie dajemy Mu się przekonać. Zbyt dużo jest w nas rozproszenia, lęku, niepokoju, nadmiernych trosk. Często tylko dlatego, że boimy się utracić siebie samych.
OdpowiedzUsuń