(Ps 78): Co usłyszeliśmy i cośmy poznali,
i co nam opowiedzieli nasi ojcowie,
opowiemy przyszłemu pokoleniu,
chwałę Pana i Jego potęgę.
opowiemy przyszłemu pokoleniu,
chwałę Pana i Jego potęgę.
Pan Bóg z góry wydał rozkaz chmurom
i bramy nieba otworzył.
Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia,
podarował im chleb niebieski.
i bramy nieba otworzył.
Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia,
podarował im chleb niebieski.
Spożywał człowiek chleb aniołów
zesłał im jadła do syta.
Wprowadził ich do ziemi swej świętej,
na górę, którą zdobyła Jego prawica.
Wprowadził ich do ziemi swej świętej,
na górę, którą zdobyła Jego prawica.
(Ps 78): „Pan Bóg z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył. Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, podarował im chleb niebieski. Spożywał człowiek chleb aniołów zesłał im jadła do syta.” Można się dziwić, że Pan Bóg tak łaskawie wysłuchał szemrzących na pustyni Izraelitów. On jednak wiedział, że jeszcze nie są w stanie całkowicie Mu zaufać, że jeszcze są w drodze do poznawania Go. Jak dobry wychowawca z całą cierpliwością jest przy nich i przeprowadza ich do głębszego życia. Dlatego obdarza ich cudownym pokarmem. Taka jest Boża pedagogia. Ale nie może się ona zatrzymać na tym etapie. Boga człowiek łatwo przemienia w bożka, a w konsekwencji Go odrzuca. Celem jest bycie przy Bogu nie dla Jego cudów, ale ze względu na przekonanie, że bycie przy Nim jest najistotniejsze. Nie chciwość Jego darów, ale pragnienie Jego osoby dla niej samej winny stać się głównym motywem wierności. Wtedy dopiero człowiek staje się tym, kim jest jako stworzenie. Do tego Bóg będzie wychowywał lud Izraela. Do tego wielokrotnie Bóg wychowuje także i nas, często po raz kolejny podejmując inicjatywę.
OdpowiedzUsuń