(Ps 34): Będę błogosławił Pana po
wieczne czasy,
jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Wysławiajcie razem ze mną
Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Spójrzcie na Niego, a
rozpromienicie się radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, aby ich ocalić. oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
szczęśliwy człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
(Ps 34): „Wysławiajcie razem ze mną Pana, wspólnie wywyższajmy Jego imię. Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał i wyzwolił od wszelkiej trwogi. Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, oblicza wasze nie zapłoną wstydem.” Psalmista nawołuje do wspólnego uwielbiania Pana. Chce, aby wszyscy cieszyli się razem z nim, aby cud, który stał się jego udziałem, łaskę, którą Bóg go obdarzył także inni odczytali jako dar dla siebie i razem z nim chwalili Pana. Nie jest łatwo cieszyć się darami innych. Raczej pytamy wtedy, dlaczego ja nic nie uzyskałem. Warto sobie w takiej sytuacji uświadomić, że dar otrzymuje ten, kto potrafi wyjść poza dar, by w nim odnaleźć Dawcę i dzięki temu darowi postawić Go na pierwszym miejscu – adorować Go. I jeszcze to: dar otrzymuje ten, kto pragnie pociągać także innych do postawy dziękczynienia i adoracji Boga.
OdpowiedzUsuń