(Ps 90): Naucz nas liczyć dni nasze,
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich.
Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich.
Nasyć nas o świcie swoją łaską,
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Daj radość w zamian za dni Twego ucisku,
za lata, w których zaznaliśmy niedoli.
abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
Daj radość w zamian za dni Twego ucisku,
za lata, w których zaznaliśmy niedoli.
Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło,
a Twoja chwała nad ich synami.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami
i wspieraj pracę rąk naszych,
dzieło rąk naszych wspieraj.
a Twoja chwała nad ich synami.
Dobroć Pana, Boga naszego, niech będzie nad nami
i wspieraj pracę rąk naszych,
dzieło rąk naszych wspieraj.
(Ps 90): „Naucz nas liczyć dni nasze, byśmy zdobyli mądrość serca.” Czasem możemy spotkać ludzi, którzy żyją tak, jakby mieli żyć na ziemi bez końca. Chyba każdemu (zwłaszcza za młodych lat) umyka perspektywa końca. Dlatego być może dobrym ćwiczeniem duchowym stałoby się patrzenie na życie z perspektywy śmierci. W takim ujęciu podejmowane dziś wybory i decyzje nabierają nowej wymowy i głębszego znaczenia. Możemy więc pytać siebie przenosząc się w wyobraźni do momentu odejścia z tego świata: czy nie będę żałował albo wstydził się mojej decyzji na końcu życia? Który wybór dałby mi na końcu życia poczucie większej radości i spełnienia? Z którym wyborem mógłbym w pokoju serca spojrzeć Bogu w oczy? Świadomość ograniczoności życia każe poważniej podchodzić do konkretnych spraw codziennych, głębiej nad nimi reflektować, przewidywać konsekwencje i uczyć się każdego dnia mądrości.
OdpowiedzUsuń