(Ps 118): Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo Jego łaska trwa na wieki.
Niech bojący się Pana głoszą: „Jego łaska na wieki”.
Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł, lecz Pan mnie podtrzymał.
Pan moją mocą i pieśnią, On stał się moim Zbawcą.
Pan moją mocą i pieśnią, On stał się moim Zbawcą.
Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym.
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.
Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy.
(Ps 118): „Uderzono mnie i pchnięto, bym upadł, lecz Pan mnie podtrzymał. Pan moją mocą i pieśnią, On stał się moim Zbawcą.” Nieraz mniej lub bardziej świadomie kopiemy sobie wzajemnie dołki, popychamy się, by upaść, ranimy i zadajemy ból. Łatwo wtedy wejść w spiralę wzajemnego szkodzenia sobie, „oddawania sobie pięknym za nadobne”. I czasem nie wiadomo, jak to przerwać. Dla psalmisty takie sytuacje są okazją do szczególnego doświadczenia Bożej pomocy. Pan wybawia go od upadku, który ktoś dla niego zamierzył. Ale co więcej, Pan zbawia go także od nienawiści i daje siłę, by spiralę zła zatrzymać na sobie.
OdpowiedzUsuń