niedziela, 8 maja 2011
I Medytacja na III Niedzielę Wielkanocną
(Dz 2,14.22-28): W dzień Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów. Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim: Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Dz 2,14.22–28): „W dzień Pięćdziesiątnicy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił donośnym głosem”. Tak zaczyna się pierwsze kazanie chrześcijańskie. Piotr, ten jeszcze tak niedawno zalękniony, zapierający się Jezusa człowiek teraz staje wobec ogromnego tłumu i głośno przemawia. Co więcej, nie boi się mówić prawdy innym ludziom o tym, co zrobili, o zbrodni, której dokonali. Ale jednocześnie widzi tę całą sytuację głębiej, widzi jej głębszy sens, oraz jasno mówi o szansie na zbawienie, jaką mają prześladowcy Jezusa. Sam przecież, będąc nie mniej winnym, taką szanse otrzymał i ją podjął. Te dwie prawdy chrześcijańska wiara zawsze starała się trzymać razem: prawdę o naszej zranionej złem egzystencji i o zbawieniu danym darmo przez Boga. Czy akceptuje te dwie prawdy? Czy pomagają one tobie realistycznie kształtować własne życie?
OdpowiedzUsuń