piątek, 5 sierpnia 2011
III Medytacja na XIX Niedzielę Zwykłą
(Rz 9,1-5): Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból. Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice. Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Rz 9,1–5): „Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym, że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból.” Św. Paweł doświadcza wielkiego bólu, gdyż Ci, którzy mu są najbliżsi, i którym Bóg w Jezusie Chrystusie jest tak bliski, czyli Żydzi, nie rozpoznali Go. Czy boli Cię to, że jeszcze tylu ludzi jest daleko od Boga, że tak wielu nie zna Jezusa? Może twoi znajomi, może nawet członkowie twojej rodziny są od Niego daleko? Czy zasmuca Cię to? Proś o światło i Bożego Ducha, by zaprowadził Cię do nich, by przez Ciebie mówił i działał dla ich zbawienia.
OdpowiedzUsuń