sobota, 1 września 2012
I Medytacja na 22 Niedzielę Zwykłą
(Pwt 4,1-2.6-8) : Mojżesz powiedział do ludu izraelskiego: A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach powiedzą: Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny. Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję?
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Pwt 4,1-2.6-8): „Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję?” W głoszeniu Ewangelii i życiu wiarą bardzo ważne jest powiązanie prawa i nakazów oraz bliskości Boga. W chrześcijaństwie te rzeczywistości są ze sobą nierozłącznie powiązane. Takimi też należy je przekazywać dalej. Nie można kłaść nacisku na nakazy moralne, bez równoczesnego doprowadzenia człowieka do doświadczenia Bożej bliskości i miłości. Był to wielki niedostatek dawnego duszpasterstwa. Nie można też być blisko Pana, nie czując się jednocześnie wezwanym do praktykowania pewnych postaw moralnych. To chyba jest czasami problem współczesnego podejścia w niektórych miejscach w Kościele. Harmonijne wzrastanie tych dwóch wymiarów pozwala na ukształtowanie się mocnej, zdrowej, zrównoważonej osobowości – chrześcijanina, żyjącego pełnią wiary i człowieczeństwa.
OdpowiedzUsuń