sobota, 1 września 2012
III Medytacja na 22 Niedzielę Zwykłą
(Jk 1,17-18.21b-22.27): Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Jk 1,17-18.21b-22.27): „Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. A przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze.” Zrodzić przez słowo prawdy to dotknąć człowieka do żywego gdzieś tam we wnętrzu, to rozpalić jego serce. Przyjąć słowo w duchu łagodności, to poddać się temu, co czyni z człowiekiem Boże przesłanie, zgodzić się na uzdrowienie, którego chce dokonać. Słowo, które już zostało w nas zaszczepione musi być przyjęte przeze nas osobiście. Winniśmy też uwierzyć, że ma ono moc zbawiania nas – cokolwiek zbawienie może znaczyć w głębi naszego serca. Wiara w moc słowa objawia się w tym, że żyjemy według tego słowa, wprowadzamy je w czyn, w przekonaniu, że jest ono odpowiedzią na wszystkie zasadnicze pytania naszego życia.
OdpowiedzUsuń