niedziela, 28 listopada 2010
I Medytacja na I Niedzielę Adwentu
(Iz 2,1-5): Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy: Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pana stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: ”Chodźcie, wstąpmy na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pana z Jeruzalem”. On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny. Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pana!
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Iz 2,1-5): „Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pana!” Jest to chyba pragnienie każdego z nas – żyć w światłości, tzn. aby moje drogi stały się w końcu proste, abym wiedział (-a) skąd pochodzę i dokąd idę, abym mógł (-a) jasno myśleć i decydować. Izajasz uczy, że tę jasność możemy osiągnąć wstępując na górę Pana, czyli pozwalając sobie na bycie z Nim sam na sam w miejscu Jego szczególnej obecności. Wtedy damy Bogu szanse, aby nas uczył swoich dróg, dróg pokoju i łagodności. Módl się, abyś, przygotowując się do Świąt Bożego Narodzenia mógł (mogła) doświadczyć albo chociaż przeczuć, jak mogłoby wyglądać twoje życie przeżywane w świetle.
OdpowiedzUsuń