niedziela, 23 stycznia 2011
I Medytacja na III Niedzielę Zwykłą
(Iz 8,23b--9,3): W dawniejszych czasach upokorzył [Pan] krainę Zabulona i krainę Neftalego, za to w przyszłości chwałą okryje drogę do morza, wiodącą przez Jordan, krainę pogańską. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Iz 8, 23b - 9, 3): „Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków zabłysło światło.” Nie tylko zimowa pogoda sprawia, że chodzimy całe dnie w półmroku. Decydujące ciemności i mrok znajdują się często po stronie naszego wnętrza. W naszym sercu nieraz długo zalega cień i noc. Jeżeli tak jest z tobą, zapytaj się siebie: jak długo chodzę już w ciemności? Od jak dawna nic mi nie daje radości? Czy w mojej ciemności i nad moim mrokiem błyska jakieś światło? A może to tylko błędne ogniki?
OdpowiedzUsuń