środa, 5 stycznia 2011
I Medytacja - Objawienie Pańskie
(Iz 60,1-6): Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu Podnieś oczy wokoło i popatrz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione twe córki. Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów - dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą ze Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Iz 60,1-6): „Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu.” Wielu chrześcijan nie dostrzega światła, które otrzymuje, nie umie w nim chodzić, żyje w ciemnościach i gęstym mroku. Wielu zachowuje się, jak ludzie zdezorientowani, którzy nie potrafią rozróżnić Światła i Blasku pośród setek światełek i migotań, chaotycznie rzucają się na wszystkie strony. Nie idą do Światła, nie podążają do blasku Wschodzącego Słońca. „Ponad tobą jaśnieje Pan”. Nie możemy zapominać, że trzeba trochę wyżej podnieść wzrok, przyzwyczaić oczy do tego szczególnego blasku Jego chwały, która rozbłyska w codziennym życiu. Jak można coś widzieć, gdy człowiek nie nauczył się podnosić wzroku i nie potrafi patrzeć?
OdpowiedzUsuń