sobota, 22 października 2011

I Medytacja na XXX Niedzielę Zwykłą

(Wj 22, 20-26): Nie będziesz gnębił i nie będziesz uciskał cudzoziemców, bo wy sami byliście cudzoziemcami w ziemi egipskiej. Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty. Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli, usłyszę ich skargę, zapali się gniew mój, i wygubię was mieczem i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami. Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie karzesz mu płacić odsetek. Jeśli weźmiesz w zastaw płaszcz twego bliźniego, winieneś mu go oddać przed zachodem słońca, bo jest to jedyna jego szata i jedyne okrycie jego ciała podczas snu. I jeśliby się on żalił przede Mną, usłyszę go, bo jestem litościwy. Nie będziesz bluźnił Bogu i nie będziesz złorzeczył temu, który rządzi twoim ludem. Nie będziesz się ociągał z ofiarą z obfitości zbiorów i soku wyciskanego w tłoczni. I oddasz Mi twego pierworodnego syna. To samo uczynisz z pierworodnym z bydła i trzody. Przez siedem dni będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz je Mnie.
Autor: o

2 komentarze:

  1. Jacek Poznanski SJ22 października 2011 12:16

    (Wj 22, 20-26): „Nie będziesz się ociągał z ofiarą z obfitości zbiorów i soku wyciskanego w tłoczni. I oddasz Mi twego pierworodnego syna. To samo uczynisz z pierworodnym z bydła i trzody. Przez siedem dni będzie przy matce swojej, a dnia ósmego oddasz je Mnie.” Bogu należy się to, co pierworodne, czyli to, co posiadamy najlepszego: nasze najlepsze siły, najdogodniejszy czas, najlepsza dyspozycja psychiczna… Ofiara to element ogromnie istotny dla życia naszej wiary. Jest ona przypomnieniem, że wszystko mamy od Boga, że wszystko winno nas na niego kierować, że w końcu wszystko też do Niego wróci, a my całkowicie nadzy, całkowicie odsłonięci staniemy przed Nim. Czy dajesz Bogu to, co masz najlepszego, czy raczej tylko ostatni strzęp swego czasu, swych sił? Trudno pomyśleć, co by było, gdyby Bóg ofiarowywał nam: zagubioną minutę dnia, poszarpane myśli, rozbiegane serce…? Bóg nigdy tak nie postąpi. Chce być cały dla każdego z nas.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anna26 października 2011 05:32

    Pierworodne wcale nie musi być najlepsze. Po prostu pierwsze, na wypadek gdyby już nic więcej nie było. O najlepszym można mówić na końcu życia, a z darem dla Boga nie należy czekać.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)