sobota, 15 października 2011
III Medytacja na XXIX Niedzielę Zwykłą
(1 Tes 1,1-5b): Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój! Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania. Wiecie bowiem, jacy byliśmy dla was, przebywając wśród was.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(1 Tes 1,1-5b): „Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc i przez Ducha Świętego.” Głoszenie słowa jest wydarzeniem, które zachodzi wtedy, gdy jest głosiciel, ten, który słucha oraz słowo. Gdy jest to słowo Ewangelii, towarzyszy mu moc i Duch Święty. Wtedy głoszenie staje się wydarzeniem zbawienia. Niestety, gdy przychodzimy do kościoła, gdy słuchamy czytań i homilii, często ostatnią rzeczą, jaka nam przychodzi do głowy, to myśl, że ten fakt jest wydarzeniem. A już z pewnością rzadko doświadczamy działającej mocy, albo zesłania Ducha. Być może nie zawsze jest to wina tych, którzy przekazują; problem jest również po stronie słuchaczy, którzy nie chcą uczestniczyć w wydarzeniu, a jedynie w spektaklu. Bo spektakl daje człowiekowi bezpieczeństwo i komfort związany z dystansem bezstronnego widza. Widz nie chce, żeby coś mu się przydarzyło. Chce wrócić do domu takim, jakim przyszedł. Wystarczy mu trochę wiadomości, może uczuć. Czy tobie też?
OdpowiedzUsuń