(Ps 23):
Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
obficie napełniasz mój kielich.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
obficie napełniasz mój kielich.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni życia.
I zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy.
przez wszystkie dni życia.
I zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy.
(Ps 23,1-6): „Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.” Gdy idziesz przez ciemną dolinę nie jest ci łatwo dostrzec, że Pan jest z tobą. Raczej wprost przeciwnie, przychodzi pokusa by myśleć: „On mnie opuścił”, a może nawet „On nie istnieje”. Psalmiście wystarcza kij i laska, jakieś proste przedmioty powiązane z pasterzem, by przeczuwać obecność prawdziwego Pasterza – Pana. Czasami prosty przedmiot (krzyżyk, medalik, obrazek), może być wielką pociechą, wielką podporą, tym bardziej, gdy związany będzie z nim ciąg wydarzeń, w których doświadczyło się zbawienia. Czy masz takie przedmioty? Czy odnosisz się do nich z szacunkiem?
OdpowiedzUsuń