(Iz 63,16b-17.19b;64,3-7):
Tyś, Panie, naszym Ojcem,
"Odkupiciel nasz" to Twoje imię odwieczne.
Czemuż, o Panie, dozwalasz nam błądzić
z dala od Twoich dróg,
tak iż serce nasze staje się nieczułe
na bojaźń przed Tobą?
Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi
i na pokolenia Twojego dziedzictwa.
Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił
przed Tobą skłębiły się góry.
Ani ucho nie słyszało,
ani oko nie widziało,
żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle
dla tego, co w nim pokłada ufność.
Wychodzisz naprzeciw tych,
co radośnie pełnią sprawiedliwość
i pamiętają o Twych drogach.
Oto Tyś zawrzał gniewem, bośmy grzeszyli
przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani.
My wszyscy byliśmy skalani,
a wszystkie nasze dobre czyny
jak skrwawiona szmata.
My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście,
a nasze winy poniosły nas jak wicher.
Nikt nie wzywał Twojego imienia,
nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.
Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami
i oddałeś nas w moc naszej winy.
A jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem.
Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą.
Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Iz 63,16b-17.19b;64,3-7): „Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Tyś naszym Ojcem. Myśmy gliną, a Ty naszym twórcą. Dziełem rąk Twoich jesteśmy my wszyscy.” Grzech zakrywa nam Boga, wina z powodu grzechu, choćby nie objawiała się żadnym szczególnym uczuciem, ujawnia się jako poczucie, że Bóg się skrył, że Jego oblicze nie jest już do nas zwrócone. To tak, jak Adam i Ewa w raju. Po grzechu ukryli się przed Bogiem. Przynagliła ich do tego wina. Mogli mówić, że to Bóg się skrył, bo przecież nie widzieli Go schowani za drzewami i krzakami rajskiego ogrodu. A jednak to Bóg ciągle woła, gdzie jesteś Adamie? gdzie jesteś człowieku? To że zgrzeszyliśmy nie może nigdy zniszczyć prawdy, że jesteśmy dziełem Jego rąk. Dlatego Adwent, czas oczekiwania na Objawienie Boga, niech nam pozwala doświadczyć, że „Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność,” dla zagubionego i grzesznika, który ucieka się do Pana.
OdpowiedzUsuń