(Ps 128):
Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich,
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Małżonka twoja jak płodny szczep winny
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki dokoła twego stołu.
w zaciszu twojego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki dokoła twego stołu.
Tak będzie błogosławiony człowiek, który się boi Pana.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i abyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi
i abyś oglądał pomyślność Jeruzalem
przez wszystkie dni twego życia.
(Ps 128, 1-2. 3. 4-5): „Szczęśliwy człowiek, który się boi Pana i chodzi Jego drogami.” Jest to jeden z biblijnych paradoksów: szczęście jest udziałem tych, którzy się boją. Zwyczajnie nigdy nie nazwalibyśmy szczęśliwymi ludzi odczuwających strach. Ale w perspektywie wiary i w odniesieniu do Boga owo „bać się” owocuje całkowicie inną rzeczywistością: „szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie”. Bać się Pana to rozumieć, że nie jest się samemu ostatecznym odniesieniem dla rzeczy i spraw. To uświadamia potrzebę pokory, ale też bardzo uwalnia. Bać się tylko Pana, sprawia, że mogę być wolny wobec wszystkiego innego na tym świecie i z odwagą stawiać temu czoło. Niczego innego nie muszę się bać.
OdpowiedzUsuń