sobota, 24 grudnia 2011
I Medytacja - Boże Narodzenia msza w dzień
(Iz 52,7-10): O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg zaczął królować. Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Iz 52,7-10): „O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: Twój Bóg zaczął królować.” Z narodzeniem Jezusa Chrystusa, Bóg rozpoczął królowanie pośrodku swojego stworzenia. On pragnie królować z wnętrza, nie chce być królem narzucającym swoje panowanie z zewnątrz. Czy Bóg zaczął już królować w twoim wnętrzu, czy raczej dalej odczuwasz Go jako arbitralną zewnętrzną instancję, która jest tylko źródłem niepokoju? Przychodząc z wewnątrz, On chce dać ci pokój pośród całego twego niepokoju i zamieszania, obdarzyć szczęściem, którego namiastki chwytasz na prawo i lewo, dać zbawienie, wybawić cię, uratować od wessania w materialność, zmysłowość i zło. Pełne wdzięku są nogi Zwiastuna tej dobrej nowiny, nogi małego Dziecka…
OdpowiedzUsuń