piątek, 9 grudnia 2011

IV Medytacja na III Niedzielę Adwentu

(J 1,6-8.19-28): Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś?, on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie! Powiedzieli mu więc: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie? Odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz. A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem? Jan im tak odpowiedział: Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała. Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.
Autor: o

1 komentarz:

  1. Jacek Poznanski SJ11 grudnia 2011 02:08

    (J 1,6-8.19-28): „Powiedzieli mu więc: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie? Odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz.” Jan formułuje tutaj w bardzo prosty sposób swoje osobiste, życiowe powołanie: bycie głosem na pustyni. Odkrywał je przez lata modlitwy, umartwienia, duchowych ćwiczeń. Jego osoba i zaangażowanie zachęcają do pytań o własne życiowe powołanie oraz o to, czy i jak starasz się je odkrywać. Co robisz, aby dosłyszeć Boże wezwanie i zaproszenie skierowane specjalnie do ciebie? Jaka jest twoja osobista misja? Co odkrywasz w sobie jako dar, który Bóg chce dać innym ludziom przez ciebie? Może być to tak proste, skromne, i być może wydawać się tak bezużyteczne, a nawet niewdzięczne, jak w przypadku Jana: „Jam jest głos na pustyni”. Jednakże jest to ogromnie ważne zadanie, zadanie, które nawet stało się treścią proroctwa. Dzięki temu, że Jan podjął tę prostą misję, mogło zostać ogłoszone największe wydarzenie w dziejach świata: objawienie się Boga w ludzkiej osobie.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)