(Ps 89): Na wieki będę sławił łaski Pana,
moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: „Na wieki ugruntowana jest łaska”,
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
„Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,
przysiągłem mojemu słudze Dawidowi:
Utrwalę twoje potomstwo na wieki
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.
On będzie wołał do Mnie: „Ty jesteś moim Ojcem,
moim Bogiem, opoką mego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę
i trwałe będzie moje z nim przymierze.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Ps 89): „Na wieki będę sławił łaski Pana, moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia. Albowiem powiedziałeś: Na wieki ugruntowana jest łaska, utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.” Dary, które otrzymałeś (-łaś) od Boga są po to, by o nich mówić. Tylko tak nabiorą one właściwej im wspaniałości, tylko w taki sposób osiągną swój cel i będą owocować, tzn. wzbudzać wiarę w innych ludziach. Łaski Pana zawsze wyrastają z wiary, w wierze się dokonują i do wiary mają prowadzić. Gdy wyrywa się je z tego kontekstu, czynimy z Boga bożka, który ma załatwiać za nas niewygodne sprawy i prostować to, co się nam pokręciło, który ma być na każde nasze zawołanie i spełniać nasze prośby dokładnie tak, jak my tego chcemy. Gdy tak będziemy Go traktowali, możemy być pewni: On nie podejmie takiej roli.
OdpowiedzUsuń