sobota, 25 lutego 2012
IV Medytacja na I Niedzielę Wielkiego Postu
(Mk 1,12-15): Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Mk 1,12-15): „Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu.” Jezus przez czterdzieści dni żył na pustyni, pomiędzy zwierzętami i aniołami. Był jakby rozpięty pomiędzy dwoma aspektami ludzkiej natury. Bo w człowieku jest zarówno coś ze zwierzęcia, jak i coś z anioła. Oba te aspekty odkrywamy w naszym ludzkim doświadczeniu. Jezus zaraz na początku swej działalności wchodzi w to doświadczenie i być może jako człowiek je sobie właśnie tam na pustyni głęboko uświadamia. Ale nie jest sam. Na pustynię wyprowadził go Duch Boży. Te czterdzieści dni zmagania, konfrontowania się ze swoją złożoną ludzką naturą, były dla Niego też czasem szczególnej łaski życia w Duchu. I rzeczywiście, Jezus to odkrył. I co więcej poczuł, że musi o tym powiedzieć wszystkim ludziom: „Bliskie jest królestwo Boże! Nawracajcie się! Wierzcie dobrej nowinie!” Dzięki Wielkiemu Postowi możemy niejako odtworzyć to doświadczenie Jezusa i pozwolić by stało się ono także i naszym doświadczeniem.
OdpowiedzUsuń