(Ps 103):
Błogosław, duszo moja, Pana,
i wszystko co, jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
i wszystko co, jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana
i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
On odpuszcza wszystkie Twoje winy
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
i leczy wszystkie choroby,
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem.
Nie zapamiętuje się w sporze,
nie płonie gniewem na wieki.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
nie płonie gniewem na wieki.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią,
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
Jak odległy jest wschód od zachodu,
tak daleko odsunął od nas nasze winy.
tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
Jak odległy jest wschód od zachodu,
tak daleko odsunął od nas nasze winy.
(Ps 103): „Nie zapamiętuje się w sporze, nie płonie gniewem na wieki. Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca.” Bóg nie jest jak człowiek. Mówiąc o Nim posługujemy się co prawda ludzkimi słowami i obrazami, jednak są one radykalnie nieadekwatne w ujmowaniu Bożej osoby i Bożego działania. Choć jest to oczywiste, mimo to musimy sobie o tym przypominać. Wiele trudności w wierze, wątpliwości co do wiary, oskarżeń skierowanych przeciw Bogu wynika po prostu z sztywnego uznawania naszych ludzkich kategorii za całkowicie wystarczających w ujęciu Boga. W szczególności, całkiem przeciwnie niż my, Bóg nie nosi przed sobą naszych win, grzechów i słabości, nie skupia się na nich, a raczej odsuwa je od siebie. Chodzi Mu tylko o to, by obdarzać nas dobrodziejstwami. I ratować nas od zguby, bo często je marnotrawimy.
OdpowiedzUsuń