(Ps 25):
Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według Twych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości,
lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względu na dobroć Twą, Panie.
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Nie pamiętaj mi grzechów i win mej młodości,
lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu,
ze względu na dobroć Twą, Panie.
Dobry jest Pan i prawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy pokornych dróg swoich.
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy pokornych dróg swoich.
(Ps 25): „Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami… Pomaga pokornym czynić dobrze, uczy pokornych dróg swoich.” Wielu z nas chciałoby chodzić Bożymi drogami. Wielu pragnie poznać, jak Bóg chce, aby żyć. Ale chyba często zapominamy, że takie poznanie wymaga naszej gruntownej wewnętrznej przemiany, naszego nawrócenia. Nie wystarczy tylko chcieć poznać drogi Boże, prosić Boga o to, ale konieczna jest wewnętrzna, niełatwa do zdobycia, predyspozycja. Jest nią pokora. Tylko dzięki niej możemy rzeczywiście czynić dobrze, bo będziemy otwarci na to, co naprawdę jest dobre, a nie tylko to, co wydaje nam się dobre. Dzięki uległości naszego serca Pan będzie nas wspomagał. Dzięki pokorze możemy też być bardziej otwarci na głębsze poznanie, poznanie które daje Bóg, i które może nam zapewnić, że rzeczywiście będziemy chodzić Bożymi drogami.
OdpowiedzUsuń