poniedziałek, 26 września 2011
III Medytacja na XXVI Niedzielę Zwykłą
(Flp 2,1-11): Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie - dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Flp 2,1-11): „a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.” Jednym z największych pragnień Jezusa było dobro drugiej osoby. To druga osoba była dla Niego w centrum. Poświęcił własne życie, aby inny człowiek żył swoją pełnią. My mamy wiele motywów ku temu, by bronić najpierw swoich spraw, by zadbać najpierw o siebie. Chociażby podstawowa obawa, że jeżeli ja nie zatroszczę się o siebie, to nikt o mnie zadba. Zresztą, może nas tego uczyć i doświadczenie naszego życia. Ale doświadczenie też pokazuje, że troska o innych ludzi wyzwala w tych innych pragnienie służby, chęć zaangażowania dla innych, zainteresowania innymi. W iluż ludziach zostało wzbudzone pragnienie troszczenia o sprawy Jezusa (tego Innego), gdy głęboko uświadomili sobie, jak Jezus bardzo troszczył się i troszczy o nich.
OdpowiedzUsuń