(Ps 23): Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.
Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
a kielich mój pełny po brzegi.
Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy.
przez wszystkie dni mego życia
zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy.
(Ps 23,1-6): „Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, a kielich mój pełny po brzegi.” Bóg ukazany jest w tym psalmie jako pasterz oraz jako gościnny gospodarz. Jak pasterz prowadzi On przez różne drogi: wiedzie przez właściwe ścieżki oraz przeprowadza przez ciemne doliny; ale też, jak gospodarz, dba o swoich gości podczas ich wypoczynku, i to w sposób bardzo uroczysty, bo namaszcza głowę olejkiem, pozwala leżeć wygodnie, zastawia stół przeobficie, a nawet napełnia kielich winem tak, że się przelewa. Bycie w drodze i spożywanie posiłku, ucztowanie, to dwa bardzo podstawowe obrazy ludzkiego życia, które wyrażają jego dynamiczny i statyczny wymiar, jego indywidualny i wspólnotowy charakter. Boski Pasterz troszczy się o każdy wymiar i aspekt życia owcy. Jego władza wyraża się w całościowej trosce o tych, którzy są Mu powierzeni i o to, aby dotarli do celu.
OdpowiedzUsuń