sobota, 28 lipca 2012
III Medytacja na 17 Niedzielę Zwykłą
(Ef 4,1-6): Zachęcam was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani, z całą pokorą i cichością, z cierpliwością, znosząc siebie nawzajem w miłości. Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(Ef 4,1-6): „Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie. Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.” Jedność stworzenia, a przede wszystkim jedność ludzi jest zakorzeniona w jedności jedynego Boga Stworzyciela. Jego obecność i działanie można w zasadzie rozpoznać wszędzie. W każdym miejscu i czasie, w każdej kulturze czy cywilizacji prześwituje coś z tej samej Bożej dobroci, mądrości, głębi miłości. Dlatego wszystko jest nakierowane na jedność, w ukryty sposób dąży do tego, by odnaleźć się w relacji. Nadzieja i powołanie są jedne dla każdego człowieka, gdyż jedna jest Boża obietnica pokoju. Chrześcijanom ma pomagać w ich rozpoznawaniu i realizowaniu Duch Święty, chrzest i wiara. Celem jest zaś rozpoznanie naszego wzajemnego powiązania, naszego bycia naczyniami połączonymi, gdzie stan jednego z nich wpływa na stan innych, niezależnie od tego, jaki dystans czasowy czy przestrzenny mógłby nas dzielić.
OdpowiedzUsuń