(Ps 126): Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało nam się, że śnimy.
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.
Mówiono wtedy między poganami:
«Wielkie rzeczy im Pan uczynił».
Odmień znowu nasz los, Panie,
jak odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości.
Idą i płaczą niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radością niosąc swoje snopy.
(Ps 126): „Ci, którzy we łzach sieją, żąć będą w radości. Idą i płaczą niosąc ziarno na zasiew, lecz powrócą z radością niosąc swoje snopy.” Prawdziwie wielkie rzeczy w życiu dokonują się przez wytrwałość, cierpliwość, a często i różnorakie cierpienie, okupione nieraz łzami długich dni. Gdy i takie doświadczenia przyjmiemy z wiarą, wtedy możemy ufać, że Pan poprzez nie pracuje w nas i przemienia nas wewnętrznie. Zaangażowanie płynące z wiary, choć pośród trudu i bólu musi przynieść także wielkie owoce, rzeczy, o których nam się nawet nie śniło. Bóg zawsze przekracza nasze oczekiwania, jest hojniejszy niż nasze przeczucia. Usta nasze stają się pełne śmiechu, a język sam śpiewa z radości, gdy nagle pewnego dnia odkrywamy, jak wielkich rzeczy Pan niepostrzeżenie z nami i w nas dokonał. I sami wtedy przyznamy, że to, co robiliśmy było w rzeczywistości bardzo nieznaczne, w porównaniu z tym, co się dokonało. Cały trud i ból wracają do normalnych rozmiarów i schodzą gdzieś w tło. Całą uwaga skupia się na dorodnych snopach.
OdpowiedzUsuń