(2 Tm 4,6-9.16-18): Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkich, którzy umiłowali pojawienie się Jego. Pośpiesz się, by przybyć do mnie szybko. W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili: niech im to nie będzie policzone! Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków! Amen.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
(2 Tm 4, 6-9. 16-18): „Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mnie, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wyrwie mnie Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mnie, przyjmując do swego królestwa niebieskiego.” W słowach św. Pawła można wyczuć wielką duchową siłę opartą na nadziei, która została ukształtowana przez medytację nad takimi właśnie tekstami, jak ten z księgi Syracydesa czy z psalmu 34. Ta nadzieja pozwala mu żyć, dodaje otuchy, pozwala rozpoznać stojącego u boku Pana. W ten sposób jest w stanie, także w tej krytycznej sytuacji, w jakiej się znajduje, głosić Chrystusa, pomimo doświadczenia ludzkiej niewdzięczności i opuszczenia przez przyjaciół. Ta, dzięki Biblii zdobyta nadzieja, pozwala mu też zobaczyć, że jego życie miało głęboki sens, że osiągnęło głęboko satysfakcjonującą pełnię, której nic nie jest w stanie przyćmić. Zapytaj się, jaka jest rola Pisma św. w Twoim życiu? Czy widzisz, że ono pozwala Ci żyć inaczej?
OdpowiedzUsuń