Wprowadzenie: Fragment z Pisma św. może być pomocą do osobistej modlitwy (ok. 15 min). Zaczynamy znakiem krzyża i przeczytaniem czytania, w razie potrzeby inspirując się refleksją, która jest pierwszym komentarzem do tego posta. Kończymy rozmową z Bogiem o tym, co mi ten tekst mówi oraz modlitwą Ojcze nasz.
Zapraszam do podzielenia się Twoją refleksją i dopisania kolejnego komentarza.
(Ga 3,26-29): Wszyscy bowiem dzięki wierze jesteście synami Bożymi w Chrystusie Jezusie. Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie. Jeżeli zaś należycie do Chrystusa, to jesteście też potomstwem Abrahama i zgodnie z obietnicą dziedzicami.
(Ga 3,26-29): „Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie.” Jako chrześcijanie jesteśmy kimś jednym w Chrystusie. Jednakże, doświadczenie ukazuje nam każdego dnia coś innego: my najpierw dostrzegamy różnice, dostrzegamy szczególnie to, co nas dzieli, a to często prowadzi nas do ustanawiania wielu podziałów, następnie do nieporozumień, sporów i przemocy. Ciągle nie dorastamy do naszego powołania i obciążamy nasze wspólnoty podziałami. Paweł zaprasza nas do przekroczenia wszystkich pozornych podziałów i do budowania rzeczywistej, choć duchowej jedności. Ta jedność jest rzeczywista, bo osiągnięta przez realną śmierć Jezusa. Wszyscy we chrzcie zostaliśmy też realnie złączeni z Chrystusem. Do Niego wszyscy przynależymy. Paweł zachęca nas do podkreślania i realizowania najpierw naszej rzeczywistej jedności i równości wobec Boga. Ona jest bardziej pierwotna niż wszelkie różnice, które, oczywiście, mogą się pojawić, ale tylko na jej tle.
OdpowiedzUsuń