Zapraszam do podzielenia się Twoją refleksją i dopisania kolejnego komentarza.
(Ps 100,1-5)
REFREN: My ludem Pana i Jego owcami
lub Alleluja
Wykrzykujcie na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z weselem.
Stawajcie przed obliczem Pana
z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
W jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki.
(Ps 100): „Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, On sam nas stworzył. Jesteśmy Jego własnością, Jego ludem, owcami Jego pastwiska.” W tych słowach jest zawarte ważne wyznanie wiary. Słyszymy, że Bóg jest jeden i jest naszym Stwórcą. Do Niego wszystko należy, zarówno my, jak i to, gdzie żyjemy, nasze „pastwisko”. On stworzył z nas lud, wspólnotę wolnych osób, które z uwagi na Boga chcą być razem. Nie jesteśmy bezdomni, lecz przynależymy do Boga i do siebie nawzajem. To wyznanie wiary stwarza w nas nową świadomość, która daje radość i motywuje do wdzięczności Bogu. Czyniąc to wyznanie każdej niedzieli odnawiamy naszą pamięć, gdy wstępujemy w bramy i przedsionki świątyni i stajemy przed obliczem Boga podczas Eucharystii. To jest droga odświeżania naszej chrześcijańskiej tożsamości, umacniania poczucia wspólnoty i zakorzenienia; droga otwierania się na doświadczenie tego, że łaska i dobroć Pana ciągle nam towarzyszą.
OdpowiedzUsuń