Zapraszam do podzielenia się Twoją refleksją i dopisania kolejnego komentarza.
(Ps 145,8-13)
REFREN: Będę Cię sławił, Boże mój i Królu
lub Alleluja
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Niech Cię wielbią Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi święci.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
(Ps 145): „Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.” Bóg jest cierpliwy i miłosierny. Jego cierpliwość i miłosierdzie to największe Boże dzieła. Jak to się więc stało, że przez wieki chrześcijanie podkreślali Bożą sprawiedliwość, drobiazgowy Boży sąd na każdym człowiekiem, każdym jego czynem? Każdy błąd miał swoją, budzącą strach a nawet grozę, karę. Tak, często sami dla siebie jesteśmy bez miłosierdzia, często sami dla siebie jesteśmy najbardziej nieprzejednanymi sędziami. Co gorsza, stwarzamy sobie taki obraz Boga, który usprawiedliwiłby nasze tendencje do samoudręczenia.
OdpowiedzUsuń